Levity (Jacek Kita, Piotr Domagalski, Jerzy Rogiewicz) "Afternoon Delights", Lado ABC, 2011

Jacek Kita - klawisze
Piotr Domagalski - basy
Jerzy Rogiewicz - perkusje

Wytwórnia: Lado ABC
Rok wydania: 2011





Postrock podobno nie żyje. Przyjemnie jest mi donieść, że niezwykła reanimacja tego gatunku, w jakże ujazzowionej formie, ma miejsce właśnie u nas, w Polsce. Sprawcą tego ożywienia jest zespół Levity, który serwując nam płytę „Afternoon Delights”, uwolnił mnie od dalszego głowienia się nad typem na polską płytę roku 2011.
Już dawno nie byłem niewolnikiem żadnego albumu, a w „Afternoon Delights” wpadłem jak w heroinowy cug. Wszystko chyba za sprawą niezwykle wciągającego klimatu tej płyty, zbudowanego z jednej strony na dość prostej konstrukcji rytmicznej, z drugiej - na pracy Jacka Kity, w genialny sposób zestawiającego brzmienie akustycznego fortepianu i elektronicznych instrumentów klawiszowych. Mechaniczne powtórzenia, swoisty postrockowy beat z ciągle przebijającym się detalem, sprytnie przemycanym przez Domagalskiego i Rogiewicza, zestawione są tu z gęstniejącymi pętlami akordów o różnym brzmieniu, granymi często polimetrycznie. Zbudowana w ten sposób maszyneria raz toczy się niczym walec, finezyjnie, z gracją wiruje lub też bije niczym młot pneumatyczny.
Brak tej płycie zbędnych popisów, czuć za to wyraźną koncepcję, tyle że realizowaną ze stosowną dla muzyków o jazzowej proweniencji dawką swobody. Choć Kita czerpie garściami z dorobku minimalizmu, wyraźnie słychać, że w odróżnieniu od swojego kolegi po fachu L.M. nie zamierza tu wyczyniać wirtuozerskich cudów, zamiast tego z głębokim zrozumieniem dla tej muzyki tworzy własne scenariusze pełne różnych motywów, powtórzeń, nawarstwień.
Momentami jest trochę wulgarnie, momentami lekko sentymentalnie, przeważa jednak klimat transowej podróży przez bajeczny, mocno surrealistyczny świat wymyślony rękami trzech, jak się okazało, wybitnych muzyków. Wybitnych, ponieważ ta płyta jako pierwsza od wielu, wielu lat wyrasta daleko ponad naszą rodzimą scenę i może spokojnie stawać w szranki z zagranicznym topem, jako ta jedna z najbardziej oryginalnych.

Marcin Kiciński